Reka Temiš protiče kroz područje sa značajnim arheološkim potencijalom u području sela Parca u okrugu Timiš. Arheološko nalazište “Parca Tell 1” poznato je po otkriću arheološkog materijala od druge polovine devetnaestog veka.

Prva sistematska iskopavanja započela su 1931. godine, ali je u 8. deceniji dvadesetog veka bio izvršen intenzivan sistematski projekat arheoloških istraživanja arheološkog lokaliteta Parca broj. 1, koordiniran od strane doktora. Georgija Lazarovića.

Neolitsko svetilište pronađeno je otkrivanjem monumentalne statue, koja se odmah istaknula kao izuzetan arhitektonski element, svedok prisustva veoma važnog stambenog objekta koji se održavao u dobrom stanju. Istraživanje svetilišta završeno je 1985. godine, pri čemu je dokumentovano postojanje na tom mestu monumentalne građevine, otprilike 11,6 x 6 metara, koja je sadržavala manje razgraničene prostore, u kojima su sačuvani neolitski artifakti koji su mogli otkriti odredište različitih prostorija svetilišta. Oko svetilišta nalazile su se zgrade sa funkcijama složene strukture, koje bi se mogle dovesti u vezu sa kultnim odredištem svetilišta.

Rezultati arheološkog istraživanja pokazali su da ovde postoje dve glavne etape svetilišta, koje se priklapaju, koje pripadaju srednjem neolitu, od kojih je druga imala dve faze obnove.
Svetište iz početne faze je verovatno bilo zapaljeno, a kasnije obnovljeno, u obliku više sobne zgrade podignute oko monumentalne statue koja je napravljena od peskovite zemlje, prekrivene slojem gline i pleve. Dvostruka statua je ojačana spaljivanjem, zatim je izgrađen ostatak svetilišta. Njegova struktura se sastoji od velike prostorije monumentalne statue i prostorija za funkcionalne aktivnosti, otkrivene prisustvom oltarskih slika za pripremu hrane, skladištenje i obradu tekstila.

Sačuvani elementi svetilišta integrisani su u njegovu rekonstrukciju u jednoj od dvorana dvorca Hunijade, ali veličina prostorije nije dozvoljavala rekonstrukciju svetilišta na originalnom nivou.